بين التخصصص والموهبة ... صـــــــراع مستمر

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

حياكم ربى اهل المنتدى

وبعد /

سأتكلم اليوم كما وضح من العنوان عن التخصص والموهبة والصراع بينهما

بمعنى اخر

نجد البعض منا يدرس فى مجالات ما كالــ
طب
هندسة
صيدلة
:
:
:
وفى نفس الوقت يمتلك موهبة معينة يستطيع ان يعمل بها
والمواهب كثيرة منها

التصميم الجرافيكى

التمثيل

الانشاد

الكتابة الادبية

التأليف

وهنا يكمن الصراع فنجد الفرد منا يدرس فى مجال الصيدلة
ولديه موهبة الانشاد او يدرس فى مجال الهندسة ولديه موهبة التأليف

ومن خلال استطلاعات الرأى التى قمت بها
فهناك ثلاثة اراء لا رابع لها

الرأى الاول

الرأى الاول يرى ان الموهبة دى حاجة على العين والراس لكن التخصص اهم حاجة ويستنكر بشدة كيفية التخلى عن التخصص لمجرد موهبة معينة ... ويتساءل ماذا سيحدث اذا عمل المهندس مثلا كمؤلفا فمن الذى سيعمل فى مجال الهندسة ... ويرى ان اكمال الدراسة فى الكلية الخاصة بمجالك ما هو الا تضييع وقت
فان كنت تنوى العمل فى مجال التمثيل فما يجبرك ان تستمر بكلية الطب ؟؟؟
وان كنت تنوى العمل فى الصحافة فما يجبرك ان تستمر بكلية الحاسبات والمعلومات ؟؟؟

ويرى ايضا ان الحل فى هذا الصراع يكمن من اختيار مجال الدراسة من البداية .. اى انك اذا كنت تنوى العمل فى مجال التصميم مثلا فلا تدرس سوى فى مجالك .... ادخل مثلا كلية الفنون الجميلة حتى وان كان مجموعك يؤهلك لدراسة الطب والهندسة ...؟؟
واذا قلت انك لم تكن قررت بعد .. فعندما تقرر حتى وان كنت فى اخر سنة فى الكلية اتركها وابحث عن مجالك سواء بالدراسة الاكاديمية لموهبتك او بالممارسة العلمية لها

الرأى الثانى

يرى الرأى الثانى ان اهم شئ ان تقرر فيما تحب ان تعمل .. فاذا كان فى مجال موهبتك فلتعمل بها حتى وان كانت مختلفة عن تخصصك وحينها يعتبر تخصصك ما هو الا شهادة .. ومنصب اجتماعى فقط .. كما يرى انك تصبح منشد مميز و ناجح مع احتفاظك بلقبك كمهندس افضل بمراحل وافيد للامة من ان تكون مهندسا فاشلا او حتى عاديا ومعك موهبة الانشاد

اى انه يرى ان الافضل ان تتميز فى مجال موهبتك بدلا من العمل بشكل روتينى فى تخصصك وتصبح عادى بمعنى انك لن تضيف جديدا فى تخصصك .. ويستشهد على ذلك بوجود امثلة كثيرة جدا لممثلين و منشدين ومؤلفين كانوا فى الاصل اطباء ومهندسون ولم يعملوا فى تخصصهم
كما انه يرى ان من الضرورة اكمال دراستك فى تخصصك .. وبعد الشهادة اصبحت انت حرا فى قرار عملك مع مراعاة الاهتمام بموهبتك اثناء دراستك لتخصصك حتى لا تقتلها

بل ومن اهم الاشياء التى يراها انك تعتبر مقصرا فى حق امتك اذا كان لديك موهبة معينة ورفضت ان تعمل بها مجرد لتعمل فى تخصصك فمثلا اذا تحدثنا عن مجال الانشاد : بفرض ان كل موهوب فى الانشاد لم يعمل به لمجرد ان يعمل فى تخصصه.. فمن الذى سيعمل ويبدع ويتميز فى الانشاد.. فى ظل عدم وجود جيل متخصص فى الانشاد !!!

الرأى الثالث

يرى انه يمكن الجمع بين الامرين فما الضير ان تعمل طبيبا فى الصباح ومنشدا فى المساء
او ان تعمل مهندسا فى الصباح و ممثلا فى المساء مع الحفاظ على التوازن بين الامرين
حتى لا يأتى احدهم على الجانب الاخر وان كان يرى ان
الخوف من ان مع مرور الوقت ستقرر ان تتخلى عن احدهما وتستمر فى المجال الاخر
وحينها لن تكون مميزا فى اى المجالين وعلى راى المثل " زى اللى رقص على السلم "
....................................

واريد هنا فى هذا الموضوع ان يذكر كل منا مع اى وجهة نظر من الثلاثة يتفق
او ان كان لديه وجهة نظر اخرى

حقا فى انتظار ردودكم بكل اهتمام
وفى ناس معينة من اهل الرأى هنا فى المنتدى انتظرهم بالتحديد

__________________

بين التخصص والموهبة ... صـــــــراع مستمر

"موضوع مهم "

أنا فى رأيى ان الإنسان لما يققر يستفيد من موهبته المفروض انه يدخل الكليه اللى ممكن يستفيد منها ويكبر موهبته فيها لان الإنسان اللى بيحب عمله هو اللى بيكون عايز يكبره اكبر واكبر فبيحاول يتقنه على قد ميقدر لكن لو هو مش بيحب تخصصه ده وبيميل انه يشتغل على أساس موهبته فبالـتأكيد ده هيأثر على شغله كتير او يمكن ميهتمش بيه زى ما بيهتم بموهبته
بس يعنى ده رأيى وناويه إن شاء الله انى أنفذه ان شاء الله يارب

أنا مع الرأى الثالث .......... و هاشرح ليه بس مش الان لأنى مش فى المود

هارجع تانى برد مفصل

و كمان ماقولتلناش انت مع رأى؟

و مين أهل الرأى دول؟

بص انا هاقول ما يحدث فى امريكا بالنسبة للموضوع ده ... هناك يسير اى شخص على 3 محاور متوازية ... بيعملهم مع بعض ...
اول حاجة الدراسة العلمية ... اللى هى العادية ... اللى بنعملها هنا فى مصر ... اللى هو التدرج فى التعليم ... و دخول الكليات - و لو ان هناك دخول الكليات له حوار كبير اوى - .. بس المهم فى لنهاية يحصل على شهادة ........... المحور التانى هو الرياضة او الهواية ... بمعنى ان هناك كل شخص بيلعب رياضة معينة من صغره ... بيختارها هو او حد بيكتشف فيه امكانية لعب الرياضة دى ... او هواية ... غناء ، انشاد ، عزف ، ...... و بيكمل فيه و هناك الجامعات و مسابقاتها قوية جدا و الدوريات هناك رهيبة و بتبقى اساس للمنتخبات ........ المحور التالت هو صنعة .... ايوة صنعة يتعلمها الشخص من صغره ... طبعا دى صعب علينا ادراكها على اساس انها بالنسبة لينا عيب .... لكن هناك لا ... بيروح يتعلم مثلا الميكانيكا فى ورشة عربيات .. او يتعلم النجارة .. او اساسيات الحدادة .... على فكرة الكلام ده بجد ... و يسير الشخص فى 3 محاور فى نفس الوقت .

بعد ده كله ... ناتى لسن19 - 21 سنة ... تبدا واحدة فيهم تتطغى على الباقى ... يعنى ممكن تلاقى واحد ضعيف فى دراسته ... بس رياضى مهم جدا و حاصل على ميداليات فى الاوليمبياد .... او واحد تانى شق طريقه فى احدى المهن كالعمل فى محطة بنزين دون ان يعيبه ذلك ... او اخر متفوق جدا فى دراسته و يصبح دكتور جامعى ... و فى كل الحالات لا يفقد الشيئين الاخرين الذى اكتسبهم ... بل يعطونه قدرة على التعامل مع المجتمع بمختلف انواعه ...

هذا لم يكن راى و لكنى نقلت تجربة اخرين و بس .............

بنكش
أنا متفق معاكي تماما
فعلا أحسن حاجه إن الواحد يشتغل في الحاجه اللي بيحبها وبيتقنها
بس لأسف قليل جدا اللي بيقدر يدخل الكليه اللي بيتمناها في الزمن ده
بتمنالك التوفيق وتقدري توفقي بين موهبتك وشغلك

ليه يا جوهرة إنتي مش في المود
ربنا يستر ومايكونش حد من المنتدى هو السبب ...هههههه
شكرا على مشاركتك وحب أعرف ليه أختارتي الرأي التالت تحديدا
ودمتم بسعاده...

بجد بجد نورت الموضوع يا أحمد
ربنا يكرمك يارب
عجبني أوي أوي كلامك والله
وأبقى عرفني بقى رأيك الشخصي علشان أكتب رأيي بعدكوا بإذن الله
وكل عام وإنت بكل خير

انا ارى ان التخصص والموهبه حاجتين منفصلين
لو انا مثلا متخصصه فى الطب
وعندى موهبه مثلا الرسم
انا مش شايفه انهم هيقللو كفائه بعض يعنى
الطب مجال دراستى وعملى اكيد لازم اكون فاهماه كويس
الموهبه بئى دى وسيله للترويح عن النفس
يعنى لازم اغير مودى
مش كل حياتى هتكون طب فى طب او رسم فى رسم
يعنى المجالين لازم يكونو مختلفين
علشان نضمن الترفيه عن انفسنا وطبعا زياده مجالات المعرفه

دا رئيى
واشكرك على طرح الموضوع ده
مشمشهــــــ